“นายตามฉันมาอีกแล้ว” แฮร์รีเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบาไม่คิดหันกลับไปมองด้านหลัง ฝ่ายหลังยิ้มออกมาเล็กๆ อย่างอดไม่ได้...

“แฮร์รี่!! ไอ้เฟอเร็ทมันพานาย เอ๊ย เธอไปไหนมา!! มันไม่ได้ทำอะไรนาย — เธอใช่ไหม!!?” ทันทีที่เข้ามาในห้องโถง รอนก็ปรี่ตัวเข้ามาหาพลางดึงเพื...

วิชายามเช้าดำเนินไปอย่างราบรื่นไม่มีปัญหาอะไร และท่าทางจะไม่ค่อยเข้าหัวแฮร์รี่เท่าไหร่ เขาเอาแต่เหม่อลอยทั้งคาบ...

เด็กหนุ่มทอดสายตามองท้องฟ้าอย่างนิ่งงั้น มือข้างหนึ่งเอื้อมไปหยิบหินที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วปาออกไป นัยน์ตาสีเขียวที่เคยสดใสนั่นดูเลื่อนลอย...

หลังจากทุกๆ อย่างสงบลง เมื่อปราศจากจอมมาร โลกเวทย์มนตร์ก็เข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความสงบสุข ทุกๆ อย่างดูเหมือนจะดำเนินไปได้ด้วยดีมากขึ้น...

#Knock #FanFiction